Is de echte Klaus Schwab een vriendelijke oude oom die goed wil doen voor de mensheid, of is hij echt de zoon van een nazi-collaborateur die slavenarbeid gebruikte en de nazi-inspanningen hielp om de eerste atoombom te bemachtigen? Is Klaus de eerlijke zaakvoerder die we moeten vertrouwen om een eerlijkere samenleving en werkplek voor de gewone man te creëren, of is hij de persoon die Sulzer Escher-Wyss hielp een technologische revolutie in te leiden die leidde tot zijn rol in de illegale creatie van kernwapens voor het racistische apartheidsregime in Zuid-Afrika? Het bewijs dat ik heb bekeken, duidt niet op een vriendelijke man, maar eerder op een lid van een rijke, goed verbonden familie die een geschiedenis heeft in het helpen creëren van massavernietigingswapens voor agressieve, racistische regeringen.
Klaus Schwab, geboren op 30 maart 1938 in Ravensburg, Duitsland, was het oudste kind in een normaal kerngezin. Tussen 1945 en 1947 bezocht Klaus de lagere school in Au, Duitsland.
Klaus Schwab en zijn jongere broer, Urs Reiner Schwab, zouden beiden in de voetsporen treden van hun grootvader, Gottfried, en hun vader, Eugen, en zouden beiden aanvankelijk een opleiding tot machine-ingenieur volgen. Klaus‘ vader had de jonge Schwab verteld dat als hij een impact op de wereld wilde hebben, hij zou moeten worden opgeleid tot Machine Engineer. Dit zou slechts het begin zijn van de referenties van de universiteit van Schwab.
Klaus zou tussen 1949 en 1957 gaan studeren aan het Spohn-Gymnasium Ravensburg en uiteindelijk afstuderen aan het Humanistisches Gymnasium in Ravensburg. Tussen 1958 en 1962 begon Klaus bij verschillende technische bedrijven te werken en in 1962 voltooide Klaus zijn studie werktuigbouwkunde aan het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie (ETH) in Zürich met een ingenieursdiploma. Het jaar daarop voltooide hij ook een economieopleiding aan de Universiteit van Fribourg, Zwitserland. Van 1963 tot 1966 werkte Klaus als assistent van de directeur-generaal van de Duitse Vereniging voor Machinebouw (VDMA), Frankfurt.
In 1965 werkte Klaus ook aan zijn doctoraat aan de ETH Zürich, waar hij zijn proefschrift schreef over: “Het exportkrediet op langere termijn als een zakelijk probleem in de machinebouw”. Vervolgens behaalde hij in 1966 zijn doctoraat in de ingenieurswetenschappen aan het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie (ETH), Zürich.
In 1967 behaalde Klaus Schwab een doctoraat in de economie aan de Universiteit van Fribourg, Zwitserland, evenals een Master of Public Administration-kwalificatie aan de John F. Kennedy School of Government aan Harvard in de Verenigde Staten. Op Harvard kreeg Schwab les van Henry Kissinger, van wie hij later zou zeggen dat hij tot de top 3-4 personen behoorde die zijn denken het meest in de loop van zijn leven hadden beïnvloed.
In 1971 vond de eerste bijeenkomst van het World Economic Forum, toen het European Management Symposium genoemd, plaats in Davos Zwitserland. Ongeveer 450 deelnemers uit 31 landen namen deel aan Schwabs eerste European Management Symposium, voornamelijk bestaande uit managers van verschillende Europese bedrijven, politici en Amerikaanse academici.
Een van de eerste presentaties was een boek uit 1972 met de titel ‘The Limits to Growth’ dat zich grotendeels concentreerde op wereldwijde overbevolking, en waarschuwde dat ‘als de consumptiepatronen en de bevolkingsgroei in dezelfde tijd door zouden gaan, de aarde haar grenzen zou bereiken binnen een eeuw.” Tijdens de derde bijeenkomst van het World Economic Forum in 1973 hield Peccei een toespraak waarin hij het boek samenvatte, waarvan de website van het World Economic Forum zich herinnert als de onderscheidende gebeurtenis van deze historische bijeenkomst. Datzelfde jaar zou de Club van Rome een rapport publiceren waarin een “adaptief” model voor mondiaal bestuur wordt beschreven dat de wereld zou opdelen in tien onderling verbonden economische/politieke regio’s.
De Club van Rome was lange tijd controversieel vanwege haar obsessie met het verminderen van de wereldbevolking en veel van haar eerdere beleid, dat door critici werd beschreven als beïnvloed door eugenetica en neo-Malthusiaans. In het beruchte boek van de Club uit 1991, The First Global Revolution, werd echter betoogd dat een dergelijk beleid de steun van de bevolking zou kunnen krijgen als de massa het in verband zou kunnen brengen met een existentiële strijd tegen een gemeenschappelijke vijand.
In de jaren daarna hebben de elite die de Club van Rome en het World Economic Forum bevolken vaak betoogd dat methoden voor populatiecontrole essentieel zijn om het milieu te beschermen. Het is dus niet verwonderlijk dat het World Economic Forum op dezelfde manier klimaat- en milieukwesties zou gebruiken als een manier om anderszins impopulair beleid, zoals dat van de Grote Reset, op de markt te brengen, indien nodig.
Dit waren een aantal alinea’s uit een ontzettend uitgebreid artikel geschreven door Johnny Vedmore:
https://www.coronazwendel.nl/2021/02/23/vierde-rijk-een-levensgevaarlijk-plan-van-de-family-schwab/
systeembug.wordpress.com 